Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Το πρώτο ελληνικό ψηφιακό βιβλίο

Το ομορφότερο όνειρο που είδα
Το παρακάτω κείμενο είναι ένα από τα 15 "πανέμορφα όνειρα" του πρώτου μας ψηφιακού βιβλίου. Το συλλογικό μας ψηφιακό εκδοτικό εγχείρημα μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από το διαδικτυακό βιβλιοπωλείο του Artbomber.


Όνειρα και όνειρα..
του blogger Shades
http://sershades.blogspot.com

Κοιτά πίσω στα παιδικά του χρόνια και θυμάται στιγμές όμορφες γεμάτες φροντίδα και ζεστασιά, πολύ φτώχια, αξιοπρέπεια, αρχές, μυρωδιές και χρώματα φωτεινά.. και όνειρα, πολλά όνειρα.

Βλέπει σήμερα τον εαυτό του στο καθρέφτη και δεν τον αναγνωρίζει, βλέπει βαθιές χαρακιές στο πρόσωπό του σχεδόν ουλές αλλά δε μένει σ’ αυτό.. εκείνο που του τριβελίζει το μυαλό είναι το ύφος, ναι αυτό το θλιμμένο ύφος.. αυτό του αποτυχημένου.
Έκανε όνειρα μικρός εκεί στη φτωχογειτονιά που έμενε, ήθελε λέει να φτιάξει μια οικογένεια με πολλά παιδιά κι ένα εξοχικό, δεν είχε ποτέ εξοχικό ούτε χωριό να φύγει όπως έκαναν όλοι. Του έλειπε και το ‘θελε πολύ, να φυτεύει διάφορα λουλούδια να έχει γλάστρες με βασιλικό, ζουμπούλια, νυχτολούλουδα και να βλέπει θάλασσα να χάνετε το μάτι του στη θάλασσα, αυτό τον ηρεμούσε.
Να πηγαίνει τα βράδια και να μαζεύει όστρακα στην ακρογιαλιά, να κάθεται με τις ώρες μ’ ένα τρανζίστορ και λίγη ρακί να τον ψήνει η αρμύρα.
Θυμάται τις αλάνες της Κοκκινιάς που έπαιζε μπάλα μικρός και τη καστάνια με τα λαδερά, που είχε έτοιμο φαΐ απ’ τα χτες η μάνα, για να πάρει μαζί του στη δουλειά.Ακόμα είχε στη μύτη του τις οσμές απ’ τις αυλές, τα ασπρισμένα σκαλοπάτια, τη μυρωδιά του ασβέστη και εικόνες που στα μάτια του τότε φάνταζαν ανούσιες και βαρετές τώρα μόνο τέτοιες θυμάται.
Την παλιοπαρέα με τα παιδιά της γειτονιάς, τα αυτοσχέδια πατίνια με τα κλεμμένα ρουλεμάν και το χάρτινο φανάρι που κρατούσε στη περιφορά του επιταφίου τη μεγάλη Παρασκευή.
Βλέπει τώρα στο καθρέφτη και το πρόσωπό του είναι μεγάλη Παρασκευή.Δεν του ‘ρθαν σαν τα λογάριαζε, άλλη τροχιά πήρε η ρότα του αλλού τον τράβηξε η ζωή, δεν είπε όχι, μήτε δείλιασε ποτέ το πάλεψε με νύχια και με δόντια και τις κακοτοπιές τις κοίταξε στα μάτια.
Έρχονται ώρες μόνο που σκέφτεται και πονά.Είχε όνειρα παιδί όχι μεγάλα κι άπιαστα, παρά μόνο ένα ακρογιάλι κι ένα χουρμά.
Ένα χουρμά που ποτέ πια δεν θα γευτεί..

Το παραπάνω κείμενο καθώς και άλλα 14 πανέμορφα όνειρα αποτελούν το πρώτο ψηφιακό βιβλίο του Artbomber. Αγοράστε το (download) δωρεάν από εδώ (ψηφιακές εκδόσεις)