ιστορία 6

Η εκδρομή ήταν φανταστική… Επιστρέφαμε με το αυτοκίνητο οικογενειακώς… Πατέρας, μητέρα, μικρός αδερφός και εγώ… Ξεκίνησε να ψιλοβρέχει… Δεν τρέχαμε… Ο δρόμος απλωνόταν μπροστά μας γεμάτος στροφές… Το αυτοκίνητο ένα παλιό αμερικάνικου τύπου μακρύ με οδηγό τον πατέρα μου. Τραγουδούσαμε… Όλα ήταν ωραία εκείνη την στιγμή… Αλλά εκεί που πηγαίναμε κανονικά στον δρόμο μας…
Ξαφνικά το αυτοκίνητο σταμάτησε να υπακούει… Πήγαινε μόνο του… Κανείς δεν μιλούσε… Βρεθήκαμε να αντικρίζουμε το κενό μπροστά σε ένα γκρεμό… Από κάτω θάλασσα και βράχια με δυνατά κύματα… Ο αδερφός μου αγκάλιασε την μητέρα μου… «Μαμά μου, μαμά μου» φώναξε σπαρακτικά… Ο πατέρας μου κατατρομαγμένος γύριζε ένα τιμόνι που δεν υπάκουε… Και ξαφνικά… Ω!!! θα έπρεπε να ήταν θαύμα!!! Την ώρα που οι μπροστινές ρόδες ήταν έτοιμες να εγκαταλείψουν το έδαφος , το τιμόνι υπάκουσε και γύρισε αντίστροφα… Το αυτοκίνητο άλλαξε πορεία… Μπήκε στο αντίθετο ρεύμα χωρίς πάλι να υπακούει το τιμόνι… Μπήκε στο απέναντι χορταριασμένο χαντάκι… Και πάλι ξαφνικά το τιμόνι άρχισε να υπακούει πάλι… Επέστρεψε το αυτοκίνητο στην πορεία του και σταμάτησε… Ευτυχώς δεν υπήρχε άλλο αυτοκίνητο στο αντίθετο ρεύμα…
Αν δεν πέφταμε στο κενό υπήρχε περίπτωση και να τρακάραμε με κάποιο άλλο αυτοκίνητο…
Κάναμε τον σταυρό μας και συνεχίσαμε…

Cleopatra